Lang hebben we gewacht op vmware server 2.0. Nadat we al lange tijd enthousiast waren over de aloude 1.0 versie in onze proeftuin zijn we die indertijd in produktieomgevingen gaan toepassen. Eerst om het ene OS binnen het andere te draaien; later meer om configuraties te isoleren.
Hoewel dit altijd stabiel en betrouwbaar werkt zijn er op het gebied van performance behoorlijke I/O penalties. De disk van het virtuele OS is een virtuele disk binnen het filesystem van de host. Het is echter niet goed mogelijk om een fysieke disk te gebruiken in een vm zonder veel flexibiliteit op te geven.
Versie 2.0 zou sneller zijn en makkelijker te beheren middels een web-interface. We hebben gewacht totdat er een final versie uitkwam en die heb ik vanmiddag eens geinstalleerd op onze test pc onder windows.
Het viel helaas nogal tegen. Ten eerste was de downoad meer dan 500 mb. Dat is zo'n beetje vier keer zo groot als de oude 1.07 versie. Toen dit eindelijk gedownload was kon de installatie beginnen. Zoals te verwachten viel uit de bestandsgrootte duurde dit op een toch wel redelijk snelle machine a gauw 15 minuten.
Na al dit werk verwachtte ik op z'n minst wonderen van de nieuwe host; want was kun je allemaal wel niet programmeren in een extra 350mb?. Het eerste experiment bestond het uit het openen van een bestaande virtuele machine (windows 2003) van een vmware 1.07 host teneinde benchmark waarden te kunnen vergelijken. Hoewel de nieuwe webinterface er gelikt uitziet bleek het - ondanks al het grafische geweld - niet mogelijk om de bewuste image te openen. Sterker nog;Â het bleek niet eens mogelijk om binnen de timeout van de browser een index van 'deze computer' te genereren. Met zo'n interface was het gauw afgelopen met het geduld en heb ik de benchmarks noodgedwongen maar laten zitten.
Ondanks dat vmware server een "gratis"Â produkt is verwacht ik toch dat vmware alleen al marketing-technisch gezien deze problemen snel zal oplossen. We wachten rustig af en proberen over een tijdje versie 2.01 wel.
wordt vervolgd...